Subhana´Allah. Elk jaar als school weer begint, begin ik weer met teveel nadenken. Hoe ik het dit jaar zal doen. Of ik nog slim genoeg ben. En nu zijn we naar een nieuwe school. Ik weet niet. Ik voel me helemaal niet in me element daar. Altijd ben ik bang. Altijd. Je ziet het niet aan me. Maar ik ben vreselijk bang.  Ik heb geen rustgevoel. Het is een erg naar gevoel. Ik heb het gevoel dat er steeds naar me gekeken wordt. Dat ik steeds beoordeeld wordt. Op mijn kleding, mijn gelaatstrekken.

En dan besef je. Dat je een wisselvallige moslim bent. Een moslim die denkt dar ze goed bezig is. Maar totaal verkeerd bezig. Je bent er niet als je een abaya en hoofddoek draagt. Het is natuurlijk mooi en aardig dat jij je bedekt, maar wat doe je er naast. Lees je de Qur´aan? Lees je islam gerelateerde boeken? Leer je Ahadiths uit je hoofd? Waar ben je mee bezig op het internet? Gedenk je Allaah op elk moment? Ben je goed voor je broer en zus? Ben je goed voor je ouders?